Δεν ξεχνάμε τον Miguel Enríquez Espinosa...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Πρέπει να ρίξουμε στα σκουπίδια την εκφυλισμένη αριστερά,
για να μπορέσουμε ν' αγωνιστούμε εναντίον του καπιταλισμού.»
Costanzo Preve*...

ΧΙΛΗ... Πριν από 47 χρόνια, στις 5 Οκτώβρη του 1974, περίπου 100 πράκτορες της αμερικανοφασιστικής δικτατορίας δολοφόνησαν τον Miguel Enríquez Espinosa, Γενικό Γραμματέα του MIR (Movimiento de Izquierda Revolucionaria - MIR) και Επικεφαλής της Λαϊκής Αντίστασης του Χιλιανού Λαού.

Άλλες εποχές για την τότε αριστερά και καμία σχέση με τη σημερινή Νατοϊκή ευρωπαϊκή αριστερά των "ατομικών δικαιωμάτων", των "ανοιχτών συνόρων", του δήθεν "κινδύνου κλιματικής αλλαγής", της "πράσινης ανάπτυξης" και πράσινα άλογα, των θεϊκών και "σωτήριων" εμVολίων των πολυεθνικών φαρμακοβιομηχανιών Big Pharma, με τα "πειραματικά γενετικά σκευάσματα" τους.

Ένα ανέκδοτο γεγονός εκείνης της εποχής μας σηματοδοτεί το χθες και καταδεικνύει το σήμερα. Η λαμπερή φιγούρα του Gigi Proietti, που δεν ήταν μόνο ένας μεγάλος καλλιτέχνης αλλά και ένας μεγάλος άνθρωπος [Βλέπε, σε: Στον αντιφασίστα-κομμουνιστή χωρίς ταυτότητα... Addio Gigi Proietti!].

Σημειώνει ο Claudio Millo για τον Gigi Proietti και πως χρηματοδότησε την Αντίσταση της Χιλής:

Τον Σεπτέμβη του 1973, αμέσως μετά το πραξικόπημα του Πινοσέτ στη Χιλή, η "Lotta Continua" ξεκίνησε μια καμπάνια χρηματικής ενίσχυσης υπέρ της Χιλιανής Αντίστασης, γνωστή με την επίσημη ονομασία "Armi al MIR" [Όπλα για το MIR]. Ένας τραγουδιστής-τραγουδοποιός, ο Pino Masi, τότε αγωνιστής της "Lotta Continua", συναντάει τον Gigi στη viale Trastevere όπου είχε η οργάνωση το τραπεζάκι και του ζητά συνδρομή. Λέει ο Gigi "Ω καλά, αλλά δώσε μου μια στιγμή...". Πηγαίνει σπίτι του και φέρνει τέσσερα εκατομμύρια λιρέτες, για ν' αγοραστούν όπλα για την Αντίσταση στη Χιλή! Τεράστιο ποσό εκείνη την  εποχή. Τι να πούμε; Ένα σπουδαίο ευχαριστώ στον Gigi, που μας άφησε πριν ένα χρόνο.

Το περίσσευμα της μνήμης μπορεί να συνθλίψει το εξαθλιωμένο παρόν και τους εξαθλιωμένους πολιτικούς που πουλάνε ιδέες, ιδεολογίες, οράματα, όνειρα, για μια καρέκλα! Την "υγειονομική δικτατορία" του συνόλου του πολιτικού συστήματος, στην υπηρεσία των πολυεθνικών φαρμακοβιομηχανιών.

Έτσι, όταν μας ρωτήσουν γιατί το κάνουμε, γιατί θέλουμε να θυμόμαστε, γιατί δεν βλέπουμε μπροστά, το μέλλον, το "ρεαλισμό" και τις "μεταρρυθμίσεις", τα "υγειονομικά πιστοποιητικά εμβολιασμού" που επανήλθαν παρά την ήττα του ναζισμού… θα τους απαντήσουμε:

Εμείς θυμούμαστε! Κι έτσι θα ‘ρθει η μέρα που εμείς θα θυμούμαστε τόσα πολλά, ώστε να θάψουμε σ’ ένα μεγάλο τάφο τους απατεώνες και παραχαράκτες της ιστορίας και του σοσιαλισμού.

Costanzo Preve* «Τι σημαίνει "δικαιωματική αριστερά";»

«Από ιστορική θεώρηση, η θεολογία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων -γιατί πρόκειται για ειδωλολατρική ιδεολογία, η σωστότερα κι επακριβώς μια ειδωλολατρική θεολογία στην υπηρεσία μιας ιδιαιτερότητας μεσσιανικής αυτοκρατορίας, που έμμισθα χειροκροτεί με δουλοπρέπεια η ευρωπαϊκή διανόηση ληγμένων πρώην μαρξιστών-, μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια ατομιστική εκκοσμίκευση χειραγωγούμενη από το παλαιό φυσικό δίκαιο»

Costanzo Preve

Βιβλία του Costanzo Preve που εκδόθηκαν στην Ελλάδα:

(2010)	Κριτική ιστορία του μαρξισμού, ΚΨΜ
(2010)	Το ασίγαστο πάθος, Πιρόγα
(2001)	Το εθνικό ζήτημα στο κατώφλι του 21ου αιώνα, Στάχυ
(1998)	Καιροί αναζήτησης, Στάχυ
(1994)	Το λυκόφως των κοινωνικών θεών, Στάχυ

(2008)	Θεωρία, αξίες και κριτική, Πόλις
(2007)	Ιμπεριαλισμός: αντιθέσεις και αντιστάσεις, ΚΨΜ [εισήγηση]

from PRESS-GR https://ift.tt/3BjaOjd
via IFTTT