Στις 5 Σεπτεμβρίου 2023 η κακοκαιρία Daniel ξεκινά από τη Μαγνησία. «Χτυπά» την πόλη του Βόλου, τον Αλμυρό, το Νότιο Πήλιο.
Λίγες ημέρες πριν η πρώην διοίκηση της Περιφέρειας Θεσσαλίας είχε εκδώσει δελτίο τύπου διαφημίζοντας προκαταβολικά την ετοιμότητα του μηχανισμού της αλλά και του κρατικού μηχανισμού ενόψει της κακοκαιρίας, για την οποία συμφωνούσαν όλα τα μετεωρολογικά μοντέλα. Η διάψευση υπήρξε οικτρή.
Ξημερώματα της 6ης του Σεπτέμβρη του φαινόμενο επεκτείνεται προς τα Φάρσαλα της Λάρισας και το δήμο Κιλελέρ. Το απόγευμα της ίδιας μέρες «χτυπά» την Καρδίτσα και τα Τρίκαλα. Πρώτα τις ορεινές κυρίως περιοχές. Μεταμόρφωση, Βλοχός, Κεραμίδι, Παλαμάς, Μαραθέα, Κοσκινάς… κάτω από τεράστιους όγκους νερού μία ημέρα μετά. Χωριά που χάνονται κυριολεκτικά κάτω από το νερό που σε κάποιες περιπτώσεις φτάνει και στα 5 μέτρα.
Ο Πηνειός, ο Πάμισος, ο Ενιπέας, ο Φαρσαλίτης υπερχειλίζουν. Στις 8 Σεπτεμβρίου 2023 το νερό που αρχίζει πια να κατεβαίνει απειλητικά από τα βουνά της Θεσσαλίας απειλεί τη Λάρισα. Η περιοχή των εργατικών κατοικιών της Γιάννουλης χάνεται κάτω από το νερό. Η Φαλάνη είναι μία από τις περιοχές που εκκενώνεται. Μία ημέρα μετά και ενώ το νερό απειλεί την πόλη της Λάρισας σπάει το φράγμα της Γυρτώνης και το νερό εκτονώνεται στον κάμπο. Ο μεγαλύτερος κάμπος της Λάρισας, στους δήμους Αγιάς και Κιλελέρ χάνεται κάτω από το νερό, που κουβαλάει στο διάβα του φυτοφάρμακα, νιτρικά, πνιγμένα ζώα…
Λίγες ημέρες μετά το νερό από τις πηγές του Πηνειού φτάνει στις παραθαλάσσιες περιοχές του δήμου Αγιάς, στο Δέλτα του Πηνειού. Θάλασσα και ποτάμι γίνονται ένα. Οι καλλιεργητές ακτινίδιου στις περιοχές του Δέλτα Πηνειού, όπως το Στόμιο αλλά και περιοχές του δήμου Τεμπών πλημμυρίζουν.
Στο μεταξύ, εκτός από τις εθνικές οδούς Λάρισας – Τρικάλων, Λάρισας – Καρδίτσας και Λάρισας – Κοζάνης, πλημμυρίζει και η εθνική οδός Αθήνας – Θεσσαλονίκης, ο δρόμος που είχε κατασκευαστεί λίγα χρόνια πριν ως ένας σύγχρονος αυτοκινητόδρομος. Αυτός για τον οποίο κάποιοι έλεγαν ότι «έγινε το πολύνεκρο οδικό δυστύχημα και κατασκευάστηκε ένας σύγχρονος αυτοκινητόδρομος»! Τόσο σύγχρονος που πλημμύρισε και η χώρα κόπηκε στα δύο για πάνω από δέκα (10) ημέρες.
Καλλιέργειες, επιχειρήσεις, σπίτια, όνειρα, ελπίδες, ζωές, κάτω από το νερό. Άνθρωποι αναγκάζονται να παραμείνουν για μέρες στις στέγες των σπιτιών τους ή σε ψηλά σημεία μέχρι να σωθούν. Δέκα επτά (17) άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εκείνες τις μέρες στη Θεσσαλία. Άλλοι επέζησαν με τις πληγές ανοιχτές. Τα παιδιά στην Καρδίτσα φοβόταν για πολύ καιρό να μείνουν στο σπίτι τους. Με την πρώτη βροχή, ακόμη και σήμερα, ο φόβος έρχεται στο προσκήνιο. Άνθρωποι που έχριζαν ιατρικής βοήθειας σε αποκλεισμένες περιοχές μεταφέρονταν στις κουτάλες φαγάνας στα πλησιέστρα νοσοκομεία.
Γέφυρες κατέρρευσαν, όπως της Διάβας στην Καλαμπάκα, που είχε παραδοθεί λίγο καιρό πριν την κακοκαιρία, ή όπως στον Παλαιόπυργο στο Δέλτα του Πηνειού.
Αλληλεγγύη
Η Θεσσαλία ρημάζεται. Χωριά εγκαταλείπονται. Άνθρωποι αφήνουν τις εστίες τους και αναζητούν αλλού, σε γειτονικά χωριά, σε άλλες περιοχές μία καλύτερη ζωή.
Αυτό που από τις πρώτες μέρες ωστόσο «φωτίζει» κάπως την κατάσταση είναι η αλληλεγγύη. Ιδιώτες με βάρκες, συλλογικότητες βοηθούν όπως μπορούν. Βγάζουν λάσπες και νερά από σπίτια της Φαρκαδόνας Τρικάλων, στήνουν συλλογικές κουζίνες και τις λειτουργούν για πολύ καιρό μετά. Αρκετές διασώσεις γίνονται από εθελοντές και αλληλέγγυους.
Πλημμυροπαθείς της Φαρκαδόνας μόλις 2 χρόνια μετά τον καταστροφικό σεισμό του 2021 αναγκάζονται να εγκαταλείψουν ξανά τα σπίτια τους τον Σεπτέμβριο του '23. Κάποιοι από αυτούς μεταφέρονται στην δομή προσφύγων στο Κουτσόχερο της Λάρισας. Οι πρόσφυγες που φιλοξενούνταν στη δομή μεταφέρονται κακήν κακώς μέσα σε ένα βράδυ σε άλλες δομές που είχαν κλείσει, προκειμένου να εγκαταστήσουν στη δομή τους πλημμυροπαθείς. Δεκαπέντε (15) ηλικιωμένοι παραμένουν μέχρι σήμερα, 2 χρόνια μετά στη δομή στο Κουτσόχερο.
Ανοιχτές πληγές
Κάθε φορά που βρέχει λίγο πιο δυνατά σε όλη τη Θεσσαλία οι εφιάλτες ξυπνούν. Άλλωστε οι πληγές δεν έχουν κλείσει ακόμη, ούτε στις οδικές αρτηρίες στις ορεινές περιοχές, όπως στον Ασπροπόταμο ή στο Πήλειο, ούτε στα χωριά της Καρδίτσας, όπως η Μεταμόρφωση που πρόκειται να μετεγκατασταθεί χωρίς κανείς να μπορεί με σιγουριά να πει πότε. Ούτε στον Βλοχό έκλεισαν οι πληγές, παρότι κάποιοι επέστρεψαν, χωρίς όμως να είναι σίγουροι για την στατική επάρκεια των κατοικιών τους που βρίσκονταν κάτω από το νερό για πολύ καιρό.
Σε πολλές περιοχές της Θεσσαλίας δεν αποκαταστάθηκαν ακόμη και σήμερα οι κατοικίες που υπέστησαν σοβαρά πλήγματα. Οι ιδιοκτήτες των κατοικιών που χαρακτηρίστηκαν «κόκκινες» στη Φαρκαδόνα, όπως λένε οι ίδιοι οι κάτοικοι, δεν έχουν λάβει ούτε ένα ευρώ για την αποκατάστασή τους – παρότι τα χρήματα που προβλέπονται, όπως σημειώνουν, δεν ανταποκρίνονται ούτως ή άλλως στα πραγματικά κόστη αποκατάστασης. Κάποιοι άλλοι, όπως στο Κεραμίδι ταλαιπωρούνται ακόμη με γραφειοκρατικές διαδικασίες και με αναζήτηση εγγράφων, που τα παρέσυραν τα νερά για να κάνει το κράτος το αυτονόητο. Να αποκαταστήσει τους ανθρώπους που έχασαν τα σπίτια τους. Και αυτό όμως ακόμη ανακοινώθηκε ότι θα γίνει με χρήματα που θα δώσουν έλληνες εφοπλιστές.
Ο σιδηρόδρομος
Η κτηνοτροφία υπέστη σοβαρό πλήγμα από εκείνη την κακοκαιρία, καθώς μονάδες πλημμύρισαν και ζώα πνίγηκαν. Σε κάποιες περιπτώσεις έγινε υγειονομική ταφή. Σε κάποιες άλλες όπως στην περιοχή της Φαρκαδόνας, σε μικρή κτηνοτροφική μονάδα τα ζώα αφέθηκαν σε αποσύνθεση, λίγα μόλις μέτρα από τον δρόμο Λάρισας – Τρικάλων. Η αγροτική παραγωγή υπέστη σοβαρό πλήγμα. Όπως και επιχειρήσεις στη Θεσσαλία. Όπως και ο σιδηρόδρομος.
Έξι (6) μήνες μετά το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη υπουργείο μεταφορών και ΟΣΕ αποφάσισαν να κατασκευάσουν επιτέλους την τηλεδιοίκηση στον σταθμό της Λάρισας. Τραγική ειρωνεία! Τον Σεπτέμβριο του 2023, 7 μήνες μετά το δυστύχημα που κόστισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους και ένα μόλις μήνα μετά την εγκατάσταση της τηλεδιοίκησης η κακοκαιρία πλήττει και τον σιδηρόδρομο. Η γραμμή πλημμυρίζει και η τηλεδιοίκηση μέχρι και σήμερα δεν «βλέπει» περίπου 40 χιλιόμετρα γραμμής, από τον Δομοκό μέχρι τη Λάρισα. Τα τρένα κινούνται σε μία γραμμή, ενώ ακόμη δεν έχει αποκατασταθεί η σιδηροδρομική σύνδεση της Λάρισας με τον Βόλο και του Παλαιοφαρσάλου με την Καλαμπάκα.
Δύο χρόνια μετά απέχουμε πολύ από μία ικανοποιητική εικόνα στη Θεσσαλία. Δύο χρόνια μετά τις κακοκαιρίες Daniel και Elias και τους τεράστιους όγκους νερού που κατέστρεψαν σχεδόν τα πάντα, υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν από το κράτος πλήρως αποζημιωθεί, υπάρχουν επιχειρήσεις που αναγκάστηκαν να κλείσουν και είναι περισσότερες από όσες έχουν δηλωθεί, τα αντιπλημμυρικά έργα δεν έχουν ολοκληρωθεί, αγρότες δεν έχουν ακόμη πλήρως αποζημιωθεί.
Υ.Γ. Παρότι δεν είναι δόκιμο το υστερόγραφο, το κείμενο αυτό απέχει από το να αποτυπώσει στην ολότητά του όλα όσα ζήσαμε, νιώσαμε, φοβηθήκαμε τον Σεπτέμβριο του 2023 στη Θεσσαλία. Δεν αποτυπώνει τον φόβο για την υγειονομική κατάσταση των περιοχών που χάθηκαν στο νερό. Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας είχε ερευνήσει περίπου ένα χρόνο μετά σε ένα δείγμα 90 ανθρώπων στη Καρδίτσα και στις παρακάρλιες περιοχές και είχε εντοπίσει 14 θετικά στη λεπτοσπείρωση! Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και η Γεωπονική Σχολή δεν κλήθηκε από το κράτος για βοήθεια. Παρότι μπορούσε και κυρίως το ζητούσε.
Ο Πρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών με καθηγητές της Σχολής είχαν με δική τους πρωτοβουλία μεταβεί στο Σωτήριο, το οποίο πλημμύρισε 2 φορές για να βοηθήσουν τους κατοίκους στην αποκατάσταση του χωριού. Η πολιτεία προτίμησε να αναθέσει την αποκατάσταση της Θεσσαλίαςσε Ολλανδική πολυεθνική, η οποία καιρό μετά την καταστροφή έγραψε μία ωραία έκθεση ιδεών και την παρέδωσε στους… υπεύθυνους. Προτίμησε επίσης να λύσει το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας, παρά τους τεράστιους όγκους νερού που έπνιξαν τα πάντα, με έναν φορέα για τον οποίο εκφράζονται φόβοι ότι αποτελεί το πρώτο βήμα για την ιδιωτικοποίηση του νερού.
from Όλες Οι Ειδήσεις - Dnews https://ift.tt/ft4J52w
via IFTTT