Σύμφωνα με τo Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο η στρατηγική της ΕΕ για τη βοήθεια στο εμπόριο, που επικαιροποιήθηκε το 2017 με στόχο την ενίσχυση των πιο ευάλωτων οικονομιών, δεν συνοδεύτηκε από συγκεκριμένο σχέδιο δράσης με μετρήσιμα ορόσημα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν βρίσκεται σε καλό δρόμο για να επιτύχει τον στόχο που είχε θέσει για το 2030 αναφορικά με τη βοήθεια προς τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, σύμφωνα με την ειδική έκθεση 17/2025 του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η αποτυχία αυτή έχει άμεσες συνέπειες για την Ελλάδα, η οποία υποδέχεται μετανάστες από τις χώρες στις οποίες θα έπρεπε να κατευθυνθεί η βοήθεια.
Σύμφωνα με την έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου η στρατηγική της ΕΕ για τη βοήθεια στο εμπόριο, που επικαιροποιήθηκε το 2017 με στόχο την ενίσχυση των πιο ευάλωτων οικονομιών, δεν συνοδεύτηκε από συγκεκριμένο σχέδιο δράσης με μετρήσιμα ορόσημα.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι, αντί να αυξηθεί, η χρηματοδότηση προς τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες μειώθηκε. Το 2022 το ποσοστό τους περιορίστηκε μόλις στο 12% των συνολικών κονδυλίων, τη στιγμή που ο στόχος για το 2030 είναι το 25%. Η μετατόπιση αυτή των πόρων προς άλλες αναπτυσσόμενες οικονομίες, όπως η Τουρκία, η Αίγυπτος και η Ουκρανία, έχει ξεκάθαρη διάσταση για την Ελλάδα.
Από τη μια, η χώρα μας συμμετέχει στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό και συνεπώς η μη επίτευξη των στόχων σημαίνει ότι μέρος των ελληνικών συνεισφορών δεν αποδίδει το αναμενόμενο αναπτυξιακό αποτέλεσμα για τις πλέον φτωχές χώρες. Από την άλλη, η κατεύθυνση της βοήθειας σε χώρες της Ανατολικής Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας δημιουργεί γεωπολιτικές ισορροπίες που αφορούν άμεσα την Αθήνα, ιδιαίτερα στις σχέσεις με την Τουρκία. Η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου επισημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει πραγματοποιήσει ουσιαστική ανάλυση για τους λόγους της μείωσης, στερώντας έτσι τη δυνατότητα λήψης διορθωτικών μέτρων.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι τα κράτη-μέλη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, δεν έχουν στη διάθεσή τους ξεκάθαρα δεδομένα για να πιέσουν προς μια πιο ισορροπημένη πολιτική. Για την Ελλάδα, που βρίσκεται στην «πρώτη γραμμή» των μεταναστευτικών ροών από την Αφρική και την Ασία, η αδυναμία αυτή μεταφράζεται σε μεγαλύτερες πιέσεις στα σύνορα, αλλά και σε κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες στο εσωτερικό. Παράλληλα, η στρατηγική Global Gateway, η οποία στηρίζεται στη μόχλευση ιδιωτικών επενδύσεων για μεγάλα έργα υποδομών, δεν έχει ενσωματώσει σαφώς τους στόχους της βοήθειας στο εμπόριο προς τις πιο φτωχές χώρες.
Για την Ελλάδα, αυτό σημαίνει απώλεια ευκαιριών για τις επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να συμμετάσχουν σε έργα ενέργειας, μεταφορών ή τεχνολογίας σε λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές. Εάν τα έργα επικεντρωθούν σε μεσαίου εισοδήματος οικονομίες, οι ελληνικές εταιρείες θα κληθούν να ανταγωνιστούν σε πιο κορεσμένες αγορές, με μικρότερο αναπτυξιακό αντίκτυπο. Το Συνέδριο καλεί την Επιτροπή να καταρτίσει έως το 2026 ένα ειδικό σχέδιο δράσης με ρεαλιστικά ορόσημα, να ενισχύσει τον συντονισμό με τα κράτη-μέλη και να διασφαλίσει την οικονομική βιωσιμότητα των έργων. Για την Ελλάδα, η απαίτηση αυτή είναι κρίσιμη. Η χώρα έχει συμφέρον να δει τους ευρωπαϊκούς πόρους να κατευθύνονται αποτελεσματικά σε περιοχές που συνδέονται με τα δικά της στρατηγικά συμφέροντα: σταθερότητα στη Βόρεια Αφρική, ανάπτυξη στην Υποσαχάρια Αφρική, περιορισμός των παραγόντων που τροφοδοτούν την παράτυπη μετανάστευση.
Η αδυναμία επίτευξης του στόχου δεν είναι μόνο τεχνοκρατικό ζήτημα, αλλά εμπλέκει ευρύτερα πολιτικά και κοινωνικά διακυβεύματα. Η Ελλάδα, λόγω γεωγραφικής θέσης, αποτελεί συχνά τον πρώτο αποδέκτη των συνεπειών που προκύπτουν από την ανισόμετρη ανάπτυξη. Εάν η ΕΕ δεν ενισχύσει την παρουσία της στις φτωχότερες χώρες, οι πιέσεις στα ελληνικά σύνορα θα ενταθούν, ενώ η χώρα θα χρειαστεί να επενδύσει περισσότερα σε μηχανισμούς φύλαξης και κοινωνικής ένταξης.
from Όλες Οι Ειδήσεις - Dnews https://ift.tt/Qph70sU
via IFTTT