Μια "ξεχασμένη" Γενοκτονία χωρίς δικαίωση...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
«Η ράτσα μας είναι εκείνη των κυρίαρχων.
Εμείς είμαστε θεϊκά όντα σ’ αυτό τον πλανήτη.
Είμαστε διαφορετικοί από τις κατώτερες ράτσες,
όσο διαφορετικές είναι αυτές οι ράτσες σε σχέση με τα έντομα.
Οι άλλες ράτσες είναι σαν τα ανθρώπινα περιττώματα...
[σημ. δηλαδή τα σκατά, στην καθομιλουμένη].
Ο δικός μας προορισμός είναι να 
βασιλεύουμε σ’ αυτές τις κατώτερες ράτσες.»
Μεναχέμ Μπέγκιν

Συμπληρώνονται τριάντα εννέα χρόνια από εκείνο τον αιματηρό Σεπτέμβρη του 1982, όταν χιλιάδες Παλαιστίνιοι σφαγιάστηκαν από στρατόπεδα προσφύγων Σάμπρα και Σατίλα στη Βηρυτό. Όλα ξεκίνησαν στις 14 Σεπτέμβρη 1982, όταν πέθανε ο Bachir Gemayel, πρόεδρος του Λιβάνου, μετά από βομβιστική επίθεση.

39 χρόνια από εκείνη την αδικαίωτη Γενοκτονία, το πραγματικό Ολοκαύτωμα στη Σάμπρα και Σατίλα... αρκεί να βρίσκεσαι σήμερα ανάμεσα στα στενά και γκρεμισμένα σοκάκια της Σάμπρα και της Σατίλα, για να καταφέρεις να αντιληφθείς και να κατανοήσεις την αίσθηση της αδικίας, του θυμού, του πόνου και της εκδίκησης που ούτε ο χρόνος δεν κατάφερε να σβήσει. Μεταξύ των κατοίκων εκείνων των καταυλισμών υπάρχουν πλέον λίγοι επιζώντες εκείνης της σφαγής και ζουν με το βάρος αυτής της τρομερής τραγωδίας, με την επίγνωση ότι μερικοί από τους εμπνευστές αυτής της φρικτής σφαγής εξακολουθούν να μένουν ατιμώρητοι. Το βιώσαμε μαζί με τον Μανώλη Δημελλά, όταν βρεθήκαμε και στον Παλαιστινιακό καταυλισμό Σάμπρα - Σατίλα, για το ντοκιμαντέρ με θέμα τη ζωή των Παλαιστινίων προσφύγων "The eye of beauty".

«Η θύμηση του παρελθόντος μπορεί να είναι η
απαρχή επικίνδυνων διαισθητικών γνώσεων και η
παγιωμένη κοινωνία δείχνει να φοβάται τα
ανατρεπτικά περιεχόμενα της μνήμης»
Χέρμπερτ Μαρκούζε (1898 – 1979)
 
16 Σεπτέμβρη 1982 και ώρα 18:00, τα ναζιστικά ισραηλινά στρατεύματα ξεκινούν τη σφαγή στη Σάμπρα και Σατίλα... τα σιωνιστικά κτήνη του ναζιστικού κατοχικού καθεστώτος στην Παλαιστίνη, έσφαξαν 3.500 γυναικόπαιδα...


30 Αυγούστου 1982, οι Φενταγίν με τον ηγέτη τους Γιασέρ Αραφάτ βρίσκονται πολιορκημένοι στο λιμάνι της Βηρυτού κι αβοήθητοι από όλο τον πλανήτη αναμένουν τη σφαγή τους από τους εισβολείς του κατοχικού καθεστώτος στην Παλαιστίνη.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας κάνει την πιο ηρωική πράξη διεθνιστικής αλληλεγγύης στη σύγχρονη ιστορία: με ελληνικά πλοία που διαθέτει η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου οι μαχητές της Παλαιστινιακής Επανάστασης κι ο ηγέτης τους Γιασέρ Αραφάτ διασώζονται από βέβαια εξόντωση και φθάνουν στην τότε φιλόξενη ελληνική γη [Βλέπε σε: Όταν μπροστά στην Ελλάδα και τον πρωθυπουργό της υποκλινόταν η παγκόσμια κοινότητα].

Τότε η παγκόσμια κοινότητα υποκλινόταν μπροστά στον πρωθυπουργό της Ελλάδας, που ΠΟΤΕ δεν αναγνώρισε ως κράτος το Ισραήλ...
Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ανδρέας Παπανδρέου υποδέχεται στην Ελλάδα με τιμές τους αποκλεισμένους στη Βηρυτό Φενταγίν και τον ηγέτη της Παλαιστινιακής Επανάστασης Γιάσερ Αραφάτ (ο ρασοφόρος είναι ο Παπαφλέσσας της Παλαιστινιακής Επανάστασης Αρχιεπίσκοπος Ιερουσαλήμ Ιλαρίων Καπούτσι, που ζούσε εξόριστος στην Ιταλία [Βλέπε σε: Έφυγε ο Παπαφλέσσας της Επανάστασης, αλλά πρόλαβε Λεύτερο το Χαλέπι!]
 
16 Σεπτέμβρη - 18 Σεπτέμβρη 1982... τα ναζιστικά στρατεύματα των σιωνιστών βρίσκουν πλέον τον τεράστιο προσφυγικό καταυλισμό στη Σάμπρα και Σατίλα. χωρίς τους Φενταγίν, χωρίς κανέναν άνδρα κι ο εγκληματίας πολέμου Σαρόν καλεί τα "γενναία στρατεύματά του" να προχωρήσουν σε μια Εθνοκάθαρση που ξεπερνάει τη ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ: Να μην μείνει κανείς ζωντανός στα δύο στρατόπεδα προσφύγων για αμάχους (παιδιά, γέροντες και γυναίκες).
Στις 18 Σεπτέμβρη, η καταμέτρηση των νεκρών (μόνον γυναικόπαιδα) ξεπέρασαν τα 3.500 αθώα θύματα των σιωνιστών... Για τους διεθνείς οργανισμούς και σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης (12/8/1949), αυτή η ναζιστική επιχείρηση δολοφονίας γυναικών και παιδιών, προσδιορίστηκε ως... «Έγκλημα Γενοκτονίας»...
Ε... και;
Ένα ακόμη έγκλημα του σιωνιστικού ναζιστικού καθεστώτος στην κατεχόμενη Παλαιστίνη που παραμένει ατιμώρητο!
Όπως ατιμώρητα παραμένουν τα εγκλήματα στη Μαρτυρική Κύπρο μας, παρά τις αποφάσεις του ΟΗΕ και των "πολιτισμένων" της Ευρώπης των τραπεζιτών. Μάλιστα, οι Ευρωπαίοι κι Αμερικανοί σύμμαχοι, μαζί και το εθνοκτόνο εγχώριο πολιτικό σύστημα -με "αριστερό" ή δεξιό προσωπείο- εμφανίζουν σήμερα ως "λύση-κατάκτηση" τη "Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία"... την οριστική διχοτόμηση της καρδιάς του Ελληνισμού. Οι Ήρωες μας δεν πέθαναν για καμία "Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία"! [Βλέπε, σε: Η παρακαταθήκη του Πολέμαρχου του Ελληνισμού: Καμία συνομιλία, καμία διαπραγμάτευση για Ομοσπονδία, Διζωνική, Δικοινοτική... ξεπούλημα της Κύπρου μας!].


Από την εθνοκάθαρση, ένα ατιμώρητο έγκλημα των σιωνιστών...
Εμείς θυμούμαστε!
Κι όταν μας ρωτήσουν τι κάνουμε, γιατί θυμόμαστε, γιατί δεν βλέπουμε μπροστά, το μέλλον… θα τους απαντήσουμε: θα ‘ρθει η μέρα που εμείς θα θυμούμαστε τόσα πολλά, ώστε να θάψουμε σ’ ένα μεγάλο τάφο τους απατεώνες και παραχαράκτες της ιστορίας και του σοσιαλισμού.
 
Σήμερα, όλοι οι πρωθυπουργοί μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου έπαθαν αμνησία, όπως συνέβη και με τη Συρία των Σελευκιδών του Μεγάλου Αλεξάνδρου ("Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας"!)... υποκλίνονται και χαριεντίζονται με τους δολοφόνους, τους εγκληματίες πολέμου... επλήγησαν από τον ιό του σιωνισμού, των ναζί του 21ου αιώνα.


Όταν η Ελλάδα είχε Έλληνα πρωθυπουργό...
«Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι
σαν να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον.
Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί.»

Η μνήμη δεν αρχειοθετείται!
Όποιος δεν έχει μνήμη δεν έχει μέλλον!
Δεν ξεχνάμε!

Παλαιστίνη
Είναι το σπίτι μου κι ο δρόμος της νίκης μου.
Είναι ένα πάθος στην καρδιά μου.
Είναι μια περήφανη μελωδία στα χείλη μου.
Ξένα πρόσωπα στην κλεμμένη Γη μου,
πουλάνε τη σοδειά μου, καταλαμβάνουν το σπίτι μου.
Όμως εγώ γνωρίζω το δρόμο μου,
ο λαός μου θα επιστρέψει στο σπίτι των παππούδων του,
ο λαός μου θα επιστρέψει στη ζεστασιά της κούνιας του.
Η Παλαιστίνη είναι το σπίτι μου κι ο δρόμος για τη νίκη μου.
Σουλαϊμάν Αλ Ίσσα
ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές της Συρίας και του Αραβικού Έθνους
(μετάφραση του σχολιαστή)

«Δεν μπορείς να βρεις τον ήλιο μέσα σ' ένα κλειδωμένο δωμάτιο...
  Σου ανήκει κάτι σ' αυτόν τον κόσμο, γι' αυτό σήκω!»
Γκασσάν Καναφάνι

Όταν βρεθήκαμε με τον Μανώλη Δημελλά (2009) στον Παλαιστινιακό καταυλισμό Σάμπρα - Σατίλα, για το ελληνικό ντοκιμαντέρ με θέμα τη ζωή των Παλαιστινίων προσφύγων "The eye of beauty", στο άκουσμα πως είμαστε "Έλληνες - Γιουνάν"... άκουγες Ανδρέας Παπανδρέου.
Γι' αυτούς Έλληνας = Ανδρέας Παπανδρέου.
Δείτε ολόκληρο το μοναδικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε από Έλληνες στα Παλαιστινιακά στρατόπεδα προσφύγων του Λιβάνου και στο "Σάμπρα - Σατίλα", όπου το Μαρτύριο ενός λαού συνεχίζεται κι οι "πολιτισμένοι" ηγέτες της "πολιτισμένης" δύσης στηρίζουν το πιο απάνθρωπο καθεστώς απαρτχάιντ στον πλανήτη, με πρώτους όλους τους πρωθυπουργούς της μνημονιακής Ελλάδας:


«Όποιος επιλέγει το λιγότερο κακό,
αναπόφευκτα καταλήγει να έχει το χειρότερο
»
Αντόνιο Γκράμσι
..."Quaderni del carcere" (Τετράδια της φυλακής)



from PRESS-GR https://ift.tt/3hz6wMP
via IFTTT

Δημοσίευση σχολίου

Νεότερη Παλαιότερη